sunnudagur, október 05, 2003
Já nú er loksins komið að því, lengi hef ég stefnt að takmarkinu en nú loksins, eftir mikla þrautsegju og elju er að koma að því. Ef ég kemst ekki í bókina miklu fyrir leti, ómennsku og almennan slóðaskað fyrir þessa helgi þá má ég hundur heita! Svo er náttúrulega hægt að fá mig skrifaða fyrir öðru meti, hversu lengi geturðu verið í náttfötum samfleitt og án þess að fara út úr húsi.. Djöfull verð ég fræg....
Já helgin hefur ekki verið afkastamikil hingað til. Ástkær yngri systir mín tók sig nefninlega til og breytti heimilinu í pestabæli , tókst í ofanálag að smita MIG og hef ég eytt helginni í nefsnýtingar og verkjatöflu-tannbrýningum. Helgin sem átti að verða djamm og lærdómshelgi DAUÐANS breyttist snarlega í já, helgi DAUÐANS. Eini plúsinn á henni var að ég rifjaði ég upp kynnin við gamla vini og kunningja, nefninlega ansi skemmtilega ætt sem ber nafnið Ísfólkið. Þessi ansi skemmtilegi bókaflokkur hefur stytt mér stundirnar yfir helgina og þótt að ég hafi lítið lært um stjórnmálaþróun get ég sagt ykkur ALLT um þróun "bölvunarinnar" hjá Ísfólkinu. Þótt ég geti ekki þulið upp nöfn íslenskra alþingismanna þá er ég orðin nokkuð klár á ættartré Ísfólksins fram að árinu 1800...
