Og það er allt að verða vitlaust! -eða verður það bráðlega..
Jæja kindurnar mínar. Það helsta sem á góma hefur borið í mínu lífi undanfarið er eftirfarandi
1. Átakið mikla hefur farið útum þúfur. Skemmdist eftir 2 daga þegar mamma kom heim með pizzu og videóspólu. Ég settist við át, nennti ekki í ræktina og las ekki staf. Svona fór um sjóferð þá!
2. Þrátt fyrir nýuppgötvaða djammáráttu (með hjálp frá Erlu a.k.a. djammóðapésa) fór ég ekki að djamma um helgina. Fór eiginlega bara ekki úr húsi heldur eyddi helginni í ýmis tilgangslaus og skemmtileg verkefni sem koma skóla ekkert við.
3. Ég er flutt inní hjónarúm til mömmu -pabba greyinu hefur verið fleygt í sófann. Neinei það er enginn hjónaskilnaður yfirgnæfandi í Grabbanum heldur er kisa litla að fara að eiga. Móðir mín elskuleg er farin að læsa hana inni hjá sér á næturna ef ske kynni að fæðingin byrji og vill láta mig hjálpa sér. Pabba er ekki treyst til starfans.
4. Þrátt fyrir varúðarráðstafanir vegna fæðingarinnar og þeirrar staðreyndar að hún átti að eiga fyrir 2 dögum láta kettlingarnir enn ekki á sér kræla. Móðir minni er ekki um sel og hefur tekið uppá því að elta kattargreyið útum allt hús, æpandi og gólandi. Einnig reynir hún að bregða ræflinum við hvert tækifæri með því að læðast aftanað henni og æpa. Þetta á víst að hafa hvetjandi áhrif á fæðinguna. Þessa miklu vitneskju fékk hún af netinu... segi ekki meir.
4. Aðferðarfræðipróf og djamm dauðans á laugardaginn. Já það er önnur lota í hinum spennandi hring aðferðarfræðinnar. Fyrri lotu lauk með tapi af minni hálfu... rotaðist og tapaði skammarlega. Núna eftir "strangar" æfingar er planið taka aðferðarfræðidjöfulinn í bakaríið! Sigrinum verður svo fagnað með smá eldvökva í góðra vina hópi um kvöldið.

Until later my children...