Úber-Íslendingurinn.
Venjulega þegar ég skrepp í siðmenninguna kem ég með rigninguna með mér. Alla seinustu frídagana mína hefur verið rigning, rok eða bæði og í hitabylgjunni miklu var ég að vinna. Auðvitað get ég verið soldið úti í vinnunni en það er einhvernveginn ekki það sama og að flatmaga á Austurvelli með bjór í annarri og sígó (hypothetically... svona ef ég reykti) í hinni. Var þessvegna ofsaglöð í morgun þegar leit út um gluggan og sá heiðskýran himinn og sól skína í heiði. Dreif mig í stuttermabol, pils og sandala og skundaði með breiðu brosi í bæinn. Þar hitti ég fyrir tvo kuldalega ítalíufara, klædda í síðbuxur, peysur og trefil. Ekki kom til mála að setjast í napri hafgolunni á Austurvöll (reyndi samt að múta þeim með teppi og spilum sem ég kom með..)en tókst með lagni að draga þær á útikaffihús. Fékk svo ekkert nema undarlegar augngotur þegar tillögur með ískaffi, ís, nauthólsvík eða sund voru bornar upp. Úber-Íslendinginn mig langaði mest af öllu til að skella mér í hvítan hlírabol, kaupa ís og helst rúnta niður laugarveginn á Hondu blægjubíl með Skúter í blasternum.