Menning og ómenning.
Eins og aðrir 100 þúsund Íslendingar lagði ég leið mína í miðborg Reykjavíkur á laugardaginn. Þegar maður er búsettur útí sveit leggur maður mikið á sig til að upplifa smá menningu (gúmmítúttur og harmónikkur teljast ekki með) og var því brunað í bæinn eftir vinnu. Eftir að hafa skolað af sér sveitaslabbið var kíkt í innflutningspartý hjá Gudda og Heiðu og síðan beinustu leið í bæinn. Sá helling af menningu og egó tónleikarnir voru snilld. Eins og að vera á Hróarskeldu -vantaði bara Tuborg-tjaldið. Flugeldasýningin var flott en mannflóðið úr bænum eftir hana enn flottara. Eftir bomburnar var menningin þó búin og við tók ómenningin eða drykkjan. Mér til mikillar sorgar náði ég ekki að redda mér fríi á sunnudaginn og neyddist því til að halda áfram að vera menningarleg og sötra kaffi meðan aðrir drukku bjór og skelltu í sig skotum. Var þó áhugavert að fylgjast með vinum mínum drukknum og ég er viss um að ég sjálf er miklu gáfaðri og meira heillandi en vinkonur mínar þegar ég er komin í glas. -Mér finnst það allavega alltaf ;)Vinnan daginn eftir var svo ekki gleðileg en ég brunaði í sveitina eftir rúmlega 3 tíma svefn og leið áfram eins og uppvakningur. Svo er bara vika í að ég verði komin í siðmenninguna fyrir fullt og allt -sumarið er að klárast krakkar!!