fimmtudagur, febrúar 23, 2006

Laugardagur, febrúar 18, 2006
Matsala dauðans.
Ég hata formlega matsöluna á Þjóðarbókhlöðunni. Mælirinn er loksins orðinn fullur. Fyrir það fyrsta er maturinn þar bæði vondur og dýr. Þetta er mér ráðgáta hvernig þeim tekst alltaf að láta hann líta vel og girnilega út bak við plastborðið en bragðast svo eins og sandpappír með mæjóslettu þegar á diskinn er komið. Ofsoðna hlandvolga kaffisullið þeirra er það dýrasta á háskólasvæðinu og núna fáum við enga áfyllingu. EN dropinn sem fyllti loksins mælinn var dónalegt viðmót starfsmanns þar í morgun.

Ég fór semsagt áðan í mesta sakleysi niður í kaffiteríu að hitta vinkonu mína í hádegismat. Hún var þar fyrir, búin að panta sér grillsamloku og sat og beið eftir matnum sínum. Þar sem hún var að bíða ákveð ég að tilla mér hjá henni þrátt fyrir að vera með nesti (sökum fyrrtaldra ástæðna)og ætluðum við svo að færa okkur yfir í nestishornið þegar maturinn hennar væri tilbúinn. Ekki var ég fyrr sest en starfsmaður kemur aðvívandi með ygglibrún á andliti, veifandi framan í mig vísitöng og skipar mér með þjósti að yfirgefa kaffihúsið. Hann tjáir mér á bjagaðri íslensku að nærveru minnar og nestisins sé ekki óskað og skal ég hafa mig brott hið snarasta. Ég lít í kringum mig á tómu kaffihúsinu, sé að einungis eitt borð er upptekið en segi þó dónalega útlendingnum kurteislega að ég sitji hér með vinkonu minni sem sé að bíða eftir mat. Síðan skulum við færa okkur.

Dónalegi útlendingurinn lætur sér ekki segjast enda vald hans, orðspor okurbúllunnar og örlög heimsins í veði. Færist hann nú allur í aukana og tjáir mér háum rómi hversu gríðarlegur dónaskapur það sé að sitja við þetta borð með samloku í poka. Maðurinn var orðinn rauður í framan og ég skildi varla orð af því sem hann sagði fyrir æsingnum nema lokaorðin "fagrdu strakks!". Vitiði það, ég hef bara sjaldan verið eins pirruð en af því að ég er orðin svo þroskuð fleygði ég hvorki í hann hníf né hella yfir hann kaffi eins og mig langði þó mest að gera. Eftir að hafa enn og aftur reynt að útskýra málavöxtu og fengið enn og aftur yfir mig dónaskap og brottvísanir segi ég bara hátt og snjallt NEI ég fer ekki fet -og horfi á hann manndrápsaugum. Held hann hafi ekki búist við því enda hvarf valdsmannsbragurinn af honum við augnaráðið og hann lötraði aftur bak við búðarborðið með skottið á milli lappanna. Er að spá alvarlega í að senda eigendum okurbúllunnar orðsendingu um hvernig starfsmennirnir þeirra séu að haga sér.










Stelpa, tvíburi, háskólanemi og sendiráðsstarfsmaður sem búsettur er í Vínarborg.

Tilvitnun mánaðarins:
Anyone who lives within their means suffers from a lack of imagination.
Oscar Wilde

- Ítaliufarinn
- Tai-landsfarinn
- Heimsreisufarar
- Sigga skokk
- Sauðurinn
- Tálkvenndið
- Mama Ace
- Hlibbið
- HuldaDögg
- Vera McBeal
- Thora-Spanjó
-
Bassaleikarinn í Roads
- Mr.Pölson
-
Kellingavæl
-
Siggaligg

- febrúar 2003
- mars 2003
- apríl 2003
- maí 2003
- júní 2003
- júlí 2003
- ágúst 2003
- september 2003
- október 2003
- nóvember 2003
- desember 2003
- janúar 2004
- febrúar 2004
- mars 2004
- apríl 2004
- maí 2004
- júní 2004
- júlí 2004
- ágúst 2004
- september 2004
- október 2004
- nóvember 2004
- desember 2004
- janúar 2005
- febrúar 2005
- mars 2005
- apríl 2005
- maí 2005
- júní 2005
- júlí 2005
- ágúst 2005
- september 2005
- október 2005
- nóvember 2005
- desember 2005
- janúar 2006
- febrúar 2006
- mars 2006
- apríl 2006
- maí 2006
- júní 2006
- júlí 2006
- ágúst 2006
- september 2006
- október 2006
- nóvember 2006
- desember 2006
- febrúar 2007

- blogger
- blogskins
- haloscan
- myndasmiðurinn
- hönnuðurinn


Site Meter