Menning á menningu ofan.
Verslunarmannahelgin mín er búin að vera hin ánægjulegasta. Á laugardaginn skrapp ég til Bratislava en Bratislava og Vín eru þær höfuðborgir í heiminum sem eru hvað næstar hvor annarri. Ef ég ætti að lýsa þessari borg í einu orði þá væri hún "sæt". Miðbærinn allavega. Stemmningin þarna er eiginlega meira eins og í þorpi eða bæ heldur en höfuðborg enda varð hún bara höfðborg fyrir rétt rúmum 10 árum. En word from the wise ef einhver er á leið til Bratislava. Þetta er ekki staðurinn til að versla. Ég og finnsk vinkona mín ætluðum sko aldeilis að shoppa þar sem allt er svo ódýrt en komumst að því okkur til hrellingar að tískan er svona sirka 10 árum á eftir tímanum. En þeir eiga gott úrval af magabolum.

Svo ætlaði ég að menningast meira í gærkveldi og fór á tónleika með Karlakór Reykjavíkur. Fínir tónleikar, þeir fyrstu sem ég hef séð með þessum kór, og fann svo að sjálfsögðu fólk sem ég þekki þarna í hópnum. Litla ísland. Frændfólk, fjölskylduvinir og gamlir skólafélagar leyndust meðal söngfulga og gerðu þau sér lítið fyrir og kipptu mér með sér í matinn og svo út á djammið. Í diplómatískum anda skal ekkert sagt um söngfuglana annað en þetta var mjög ,,hress" hópur. Og látum þar við sitja.