Á maður að byrja aftur?

Eins og alþjóð hefur séð er ég eiginlega hætt að blogga. Þrátt fyrir minnimaliskar athugasemdir í athugasemdakerfi síðunnar hefur síminn ekki lint látum með bónum, óskum og hótunum um frekari blogg. Hingað til hef ég verið óhagganleg sökum leti. Eftir að ég sá hótun Ástu Pars hef ég velt bloggfyrirbærinu fyrir mér af eðlislægri djúpskyggni nú síðustu 2 mínúturnar og hef velt upp mörgum athyglisverðum spurningum sem snerta um leið sjálfið, lífið og heiminn. Þær niðurstöður sem ég hef komist að er að bloggið er miðill til að markaðssetja sjálfið í þessu skemmtilega firrta samfélagi. Pakka umbúðarpappír og fallegri slaufu utan um það sem þú vilt að aðrir sjái þig vera. Það er hvati bloggara. Hvati lesenda er svo að sjálfsögðu sá hinn sami og eða læðast í annarra manna dagbækur. Forvitni og gæjuháttur er hefur alltaf verið vinsæll. Ég er nú samt svo mikið á móti markaðssetningu og nútímanum þessa dagana að ég er að spá í að vera líka á móti bloggi. Mínu þar að segja þar sem mér finnst enn mjög skemmtilegt að lesa blogg og dagbækur annarra. Málefnaleg afstaða er miklu flottari afsökun fyrir bloggleysi heldur en helber leti.

Hinsvegar vil ég ekki vera ósanngjörn. Ef ég fæ yfir 1.000 áskoranir í athugasemdakerfið mun ég taka málið til alvarlegrar íhugunar.