föstudagur, febrúar 28, 2003
Eru einhver takmörk hversu mikið er hægt að gera sig að fífli??? -Greinilega ekki!!!!
Gerður litla var að spjalla í símann áðan, var að tala um Spánarferðina og þá sér í lagi hassreykingar þar ytra.....
Samtalsdæmi (sagt MJÖÖG hárri röddu): " Já sko, þetta er ekkert svona mikið mál þarna úti. Ég meina, þótt þú reykir hass þarna úti þá ertu ekkert dópisti. Til dæmis þá þekkti ég vel 2 stráka sem seldu og prufaði þetta sjálf. Vann mér meira að segja inn viðurnefnið HASSHAUS eftir þessa reynslu.. HAHAHAHAHA" .
Jæja, lítur Gerður svo upp og sér 2 ÍSLENDINGA horfa á hana stórum skelfdum augum. Reynast þetta þá vera 2 saklausir sveitabúar sem ætluðu að eyða helginni í Reykjavík. Fannst ekki mikið til um spillinguna sem greinilega hefur fest rætur hér í höfuðborginni og forðuðu þau sér snöggt uppá herbergi. Grunar sterklega að þar verði þau það sem eftir lifir helgar, -örugg fyrir dópistum og rugludöllum innan fjögurra veggja!.
Við erum að tala um MENN -svona sirka 30-35 ára og þeir komu með mikil nauðsynjatæki með sér, talstöðvar sem sagt! Eru búnir að vera hlaupandi um allt hótel að "testa" græjurnar. "This is dave, -roger". Roger, I hear u, over and out"..... Þeir fundu greinilega þörf fyrir að koma með óbyggðagræjur á þennan útnára, -svona ef ske kynni að við værum ekki með símasamband á Íslandi eða eitthvað. Þetta gera engir nema kanar, það þori ég að ábyrgjast!
Málsháttur dagsins, sá skal ekki kasta grjóti sem í glerhúsi býr.... Muniði þetta Bandaríkjamenn, næst þegar þið gerið grín að móttökudömunni!! ;)
Ég sat hérna í fína lobbýinu mínu, í dragtinni með blásna hárið og þóttist vera voðalega virðuleg. Ætlaði svo að lalla upp á næstu hæð og fá mér kaffi.. Gekk ekki betur en svo að þegar ég var á bakaleiðinni datt ég um einhverja FJAN&!$& tösku og beint á nefið! Fullt lobbý af túristum og ég með lappirnar uppí loftið, kaffi útum allt gólf og fullt af flissandi ameríkönum. Mjöööög smart. Virðuleikinn farinn veg allrar veraldar. Já, já segið það bara, ég er gimp ég veit